Ένα κερί στη μνήμη τους – Του Γ.Τεκίδη

Απόψεις

Των πολιτικών τους φυσικά, για να μην παρεξηγούμαστε. Μια και ο νεοφιλελεύθερος…κεντρώος μέχρι και προοδευτικός – τρομάρα του – πρωθυπουργός στην χθεσινή του συνέντευξη  στο ΜEGA , αναφερόμενος στην μάστιγα της πανδημίας και χυδαιολογώντας όπως το συνηθίζει σε βάρος του Α. Τσίπρα, μίλησε για κεριά και έλλειψη …σοβαρότητας του πολιτικού του αντιπάλου. Ο… σοβαρός Κυριάκος κακίζει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί έχει, λέει, το θράσος να ζητά να ισχύσει και για τις εκκλησίες και τους εκκλησιαζόμενους, ότι και για τους υπόλοιπους χώρους όπου συγκεντρώνονται για άλλες ανάγκες τους συμπολίτες μας. Στην ίδια συνέντευξη του δεν παρέλειψε στο πλαίσιο της καθιερωμένης αφασίας πολιτικής και συναισθηματικής που τον διακρίνει να δηλώσει σχεδόν ικανοποιημένος από τις εσωτερικές εξελίξεις στη χώρα μας, αρνούμενος προβλήματα και δεινά που συσσωρεύονται  σε όλα τα κοινωνικά και οικονομικά πεδία καθημερινά σε βάρος των λαϊκών τάξεων , της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, των εργαζομένων, του κοινωνικού κράτους που πνέει τα λοίσθια.  Εκτός κυριολεκτικά τόπου και χρόνου ο αθεράπευτα ξέγνοιαστος πρωθυπουργός και στο πλαίσιο του απαράμιλλου κυνισμού που διακρίνει έτσι κι αλλιώς το Μητσοτακέικο, δεν παρέλειψε να καλύψει τις αστυνομικές ακρότητες, την αυθαιρεσία και την κρατική καταστολή, μετερχόμενος την επιχειρηματολογία του  άλλου μεγάλου… δημοκράτη και αντιπροέδρου του στην κυβέρνηση Άδωνη, περί νομιμότητας της κρατικής βίας. Βίας που όπως και να το κάνουμε την δικαιούται το γκουβέρνο και είναι απαραίτητη κατά της παραβατικής πλεμπάγιας.

Τίποτα και κανένας δεν τους σταματά. Μασκαρεμένη η κατά γενική ομολογία  πιο φαύλη, αντιλαϊκή και προκλητική μεταπολιτευτική κυβέρνηση, με δημοκρατική προβιά, επιχειρεί την επιβολή του αντιδημοκρατικού συστήματος Μητσοτάκη, ως καθεστώς αδιαπραγμάτευτο, ως κοινωνική και πολιτική κανονικότητα. Μια κοινωνική και πολιτική κανονικότητα, ακροδεξιάς έμπνευσης και ταυτότητας, που θα επιμείνει να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας σε καιρούς που δεν θέλει καν να θυμάται ο λαός μας. Και αφού ο … Θεοσεβούμενος και χαμογελαστός ακόμη και στις κηδείες, πρωθυπουργός μας, δεν άντεξε να μην σχολιάσει  τον Α. Τσίπρα, τον …άθεο και … αναίσθητο, αναρωτώμενος  αν ο τελευταίος αισθάνεται την ανάγκη να μπει στην εκκλησία και να ανάψει ένα κερί, ας μην τον διαψεύσει ο στενάζων σήμερα  από τις πολιτικές του δημοκρατικός λαός μας.                                                                                    

Αυτός ο λαός ας ανάψει ένα κερί στη μνήμη των πολιτικών της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης, της σημερινής ακροδεξιάς κυβέρνησης. Ας ανάψει ένα κερί στην μνήμη των πολιτικών εξαχρείωσης των  θεσμών , εξαχρείωσης συνειδήσεων, καθιέρωσης πρακτικών και παρασκηνιακών συναλλαγών που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Ας ανάψει ένα κερί στη μνήμη των συνυφασμένων με την πολιτική χαμέρπεια, τον διχαστικό και εμφυλιοπολεμικό λόγο, την άγρια κρατική καταστολή κατά δικαίων και αδίκων, της ανάδειξης ως μέγιστη προτεραιότητα της τακτοποίησης των ημετέρων με ένα δίχως προηγούμενο προκλητικό τρόπο, πολιτικών αυτής της κυβέρνησης. Ας ανάψει ένα κερί στην μνήμη των πολιτικών αποθέωσης του ιδιωτικού σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος, αποθέωσης της ασύδοτης αγοράς, προστασίας των εγχώριων οικονομικών πιράνχας, των μεγαλόσχημων κρατικοδίαιτων παραγόντων, των διαχρονικά σιτισμένων από τους κόπους και των ιδρώτα του λαού μας. Ας ανάψει ένα κερί υπενθύμισης όλων όσων αντιτίθενται στην κυβερνητική πολιτική λαίλαπα, των τοποθετούμενων στον ευρύτερο πολιτικά προοδευτικό χώρο, ότι η συνδιαλλαγή, η πολιτική συμπόρευση, κοινή δράση και κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα, είναι τελεσίδικα ο πιο ελπιδοφόρος μονόδρομος.  

Όσο πιο σύντομα η μεγάλη κοινωνική και δημοκρατική πλειοψηφία αποφασίσει να ανάψει αυτό το μεγάλο κεράκι της ελπίδας, τόσο το καλύτερο για αυτήν και το τόπο.